[รีวิว] รองต๊ะแล่บแปล๊บ ผลงานที่ตอกย้ำฉายา เท้าไฟ ของ ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง [Movie]

[Review] รองต๊ะแล่บแปล๊บ [1992]

รองต๊ะแล่บแปล๊บ (The Magic Shoes) ภาพยนตร์แนวแฟนตาซีจากค่าย RS Promotion Group โดยเป็นการต่อยอดความสำเร็จและตอกย้ำความเป็นหนุ่มนักเต้นฉายา เท้าไฟ ของ ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง ที่โด่งดังจากเพลง เท้าไฟ เพลงเปิดอัลบั้ม Touch Thunder ซึ่งเป็นอัลบั้มที่ 2 ของเขาที่ออกมาในปี 1991

เขียนบทโดย น้องนุช ชวาลา, ปรัชญา ปิ่นแก้ว และ ชนิกานต์ วัณณรถ
กำกับโดย ปรัชญา ปิ่นแก้ว
นำแสดงโดย ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง, วาสนา พูนผล, บริบูรณ์ จันทร์เรือง, จตุรงค์ โกลิมาศ และ ภาณุเดช วัฒนสุชาติ

รับชมได้ทาง WeTV

เนื้อเรื่อง/เรื่องย่อ
เรื่องราวของ ทัช (รับบทโดย ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง) เด็กหนุ่มที่รักการเต้นเป็นชีวิตจิตใจ ทั้งคุณปู่และคุณพ่อของเขาต่างก็เป็นนักเต้นเช่นเดียวกัน ซึ่งคุณปู่เคยบอกกับเขาว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเต้น คือ รองเท้า

วันหนึ่ง ทัช ได้ซื้อรองเท้าคู่หนึ่งที่เขาเคยหมายปองเอาไว้มานานแล้วในราคาที่ถูกแสนถูก เนื่องจากรองเท้าคู่นั้นได้ถูกฟ้าผ่าลงมาจนทำให้เกิดความเสียหาย

หลังจากที่เขานำรองเท้ากลับมาทำความสะอาดที่บ้าน เขาก็ได้พบว่ารองเท้าสามารถขยับได้เองราวกับมีชีวิต และจะขยับเต้นเมื่อเสียงเพลงดังขึ้น

หลังจากได้ลองสวมใส่รองเท้าคู่ใหม่ การเต้นของ ทัช ก็ดูเหมือนจะพัฒนาขึ้น จน ทัช และเพื่อนร่วมทีมต่างมั่นใจว่า จะได้รับชัยชนะในการแข่งขันประกวดเต้นที่กำลังจะมาถึง

วันหนึ่ง ทัช ได้พบกับ แอน (รับบทโดย วาสนา พูนผล) หญิงสาวสุดสวยที่เขาแอบปลื้มตั้งแต่ได้รู้จักครั้งแรก แต่ แอน มีคนรักอยู่แล้ว (รับบทโดย ภาณุเดช วัฒนสุชาติ) ซึ่งเขาคนนั้นก็คือ พี่ชายของ เอ็กซ์ (รับบทโดย จตุรงค์ โกลิมาศ) ลีดเดอร์ของทีม แม็กซ์ม่า แชมป์เก่าของการแข่งขันประกวดเต้นและเป็นคู่แข่งคนสำคัญของเขา

เรื่องราวความรักและการแข่งขันของ ทัช จะเป็นอย่างไร ไปร่วมหาคำตอบกันนะฮะ

บอกเล่าความรู้สึกถึงหนังเรื่องนี้
ถ้ามองในมุมของเด็กยุค 2000 ที่ผ่านการดูหนังเต้นสุดปังอย่าง Step Up มาก่อนแล้ว อาจจะดูหนังเรื่องนี้ได้ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่นะฮะ และน่าจะมองว่า รองต๊ะแล่บแปล๊บ มีความเชยและด้อยกว่าในทุกๆ ด้าน ทั้งการแสดงที่แข็งเกือบทุกคน, การเต้นที่ดูง่อยๆ แปลกๆ (จุดนี้ถ้ามีการตัดต่อที่ดีกว่านี้ ก็น่าจะช่วยได้เยอะเลย) และองค์ประกอบโดยรวมหลายๆ อย่าง รวมถึงพลอตหนังที่ค่อนข้างจะน้ำเน่าไปหน่อย

แต่ในความรู้สึกของวัยรุ่นยุค 90 ที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่หนังลงโรงฉายครั้งแรก พูดได้เต็มปากเลยว่า สนุกมากฮะ เพราะก่อนหน้านี้ที่เคยประทับใจมาจากหนังแนวเต้นๆ แบบนี้เป็นเรื่องแรกก็จากเรื่อง Breakin’ (1984) หนังที่ว่าด้วยการเต้น Breakdance (หรือที่เด็กในยุค 2000 เรียกว่าการเต้นแบบ B-Boy) กับดนตรีแบบ Hip Hop ยุค 80 และหลังจากนั้นก็ยังไม่มีหนังแนวนี้ออกมาอีกเลย จนกระทั่งการมาถึงของ รองต๊ะแล่บแปล๊บ นี่แหละฮะ

ในงานด้านเทคนิคพิเศษ (CG) สำหรับในยุค 90 นั้น ก็พูดได้ว่าทันสมัยและล้ำหน้ากว่าค่ายคู่แข่งอย่างแกรมมี่ค่อนข้างมากเลยฮะ (ในตอนนั้นค่ายหนังอย่าง GTH ยังไม่เกิดเลย)

ส่วนอัลบั้มเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้ ก็ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่าฮะ โดยเฉพาะเพลงช้าซึ้งๆ ที่ทำออกมาถึง 2 เวอร์ชั่น คือ อยากรู้ความจริง ที่ร้องโดย ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง กับ เกิดมาเพื่อเธอ ที่ร้องโดย แอน วาสนา พูนผล คู่พระ-นางของเรื่อง ก็โด่งดังและฮิตติดชาร์ท ร้องกันทั่วบ้านทั่วเมืองทั้ง 2 เพลงเลย

และสำหรับเพลงหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้อย่าง สู้ ที่เป็นผลงานการเขียนเนื้อของ เสือ ธนพล อิทธฤทธิ์ ก็เป็นการตอกย้ำความเป็นศิลปินนักร้อง, แร็ปเปอร์ และนักเต้นของ ทัช ได้อย่างชัดเจน (และด้วยความร้องแรงของ ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง ในขณะนั้น ทำให้ในปี 1993 ค่ายคู่แข่งอย่างแกรมมี่จึงต้องส่งงานอัลบั้ม 108-1009 ของ เจ เจตริน ที่ถูกปรับลุคมาเป็นนักร้อง, แร็ปเปอร์ และนักเต้น ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เพื่อมาสู้ศึกในครั้งนี้)

สรุป >> ให้ไป 7 เต็ม 10 ฮะ เป็นคะแนนที่ให้จากมุมมองของคนที่ทันดูหนังเรื่องนี้ตอนเข้าฉายครั้งแรกนะฮะ นี่คือหนังที่มาก่อนกาลจริงๆ ฮะ เหมาะสำหรับวัยรุ่นยุค 90 นะฮะ แต่เด็กยุค 2000 น่าจะไม่ได้สนุกด้วย

ท้ายนี้ ก็ขอฝากเพจไว้ด้วยเช่นเคย คลิกกันเข้าไปอ่านเรื่องอื่นๆ เพิ่มเติมกันได้เลยฮะ